ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวหมาก
หมายถึงน. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแล้วหมักกับแป้งเชื้อ.
ใส่หน้ายักษ์
หมายถึง(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราด ดุดัน, ตีหน้ายักษ์ ก็ว่า.
ราบเป็นหน้ากลอง
หมายถึง(สำ) ว. ราบเรียบ, หมดเสี้ยนหนาม.
ลงนะหน้าทอง
หมายถึงก. ลงอักขระ นะ เป็นอักษรขอมที่หน้าผากและปิดทอง แล้วเอานิ้วหัวแม่มือคลึงให้ทองหายไปในเนื้อ เพื่อให้เกิดเสน่ห์เมตตามหานิยม.
ลูกฟักหน้าพรหม
หมายถึงน. ไม้กรุในช่องจั่วลูกฟักเรือนทรงไทยเพื่อกันฝนสาด.
ลูบหน้าลูบหลัง
หมายถึงก. เอามือลูบตามเนื้อตามตัวลูกหลานเป็นต้นด้วยความเมตตาเอ็นดู เช่น คุณย่าลูบหน้าลูบหลังหลาน.
พัดหน้านาง
หมายถึงน. พัดยศเปรียญหรือพระครูฐานานุกรมบางชั้นที่ต่ำกว่าพระครูวินัยธรและพระครูธรรมธร มีลักษณะกลมอย่างหน้านาง ด้านบนกลมมนโตกว่าด้านล่าง พื้นทำด้วยสักหลาด กำมะหยี่ อัตลัดสีต่าง ๆ ปักลวดลายต่างกันตามชั้นแห่งสมณศักดิ์, ถ้าเป็นพัดเปรียญ ๙ ประโยค พื้นทำด้วยตาดทอง.
ซึ่งหน้า,ซึ่ง ๆ หน้า
หมายถึงว. ต่อหน้า เช่น กระทำความผิดซึ่งหน้า.
ห่วงหน้าห่วงหลัง
หมายถึงก. พะว้าพะวัง.
เนา
หมายถึงก. เย็บห่าง ๆ พอให้อยู่เป็นแนวเพื่อเย็บให้เรียบร้อยต่อไป.
เสาวภาพ
หมายถึงว. สุภาพ, เรียบร้อย, อ่อนโยน, ประพฤติดี, ละมุนละม่อม.
กระโดกกระเดก
หมายถึงว. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย; โยกเยก, โอนไปโอนมา, โดกเดก ก็ว่า.