ผลการค้นหา

ไบ่ ๆ

หมายถึงว. อาการที่เคี้ยวสิ่งของทำปากเยื้องไปมา.

กรวบ,กร๊วบ

หมายถึง[กฺรวบ, กฺร๊วบ] ว. เสียงดังเช่นเคี้ยวถูกของแข็ง.

ตะเข้ขบฟัน

หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.

กะกร้าว

หมายถึง(กลอน) ว. มีเสียงอย่างขบฟันดังกร้วม ๆ, (โบ) เขียนเป็น กกร้าว ก็มี เช่น กเกรอกขบฟนนก็ดูร้าว กกร้าวขบฟนนกดูแรง. (ม. คำหลวง มหาราช).

แผล็บ

หมายถึง[แผฺล็บ] ว. เป็นเงา, ใช้แก่คำ มัน ในคำว่า มันแผล็บ.

นวดฟั้น

หมายถึงก. บีบขยำให้หายปวดเมื่อยหรือเมื่อยขบ.

น้ำมันมนตร์

หมายถึงน. นํ้ามันมะพร้าวที่เสกเป่าด้วยเวทมนตร์คาถา เชื่อกันว่าทาแก้เมื่อยขบเป็นต้น.

มัญชิษฐะ,มัญชิษฐา

หมายถึง[มันชิดถะ, มันชิดถา] น. ฝาง. (ส.; ป. มญฺเชฏฺ).

มุบ ๆ

หมายถึงว. อาการของปากที่เผยอขึ้นลงอย่างเร็ว, อาการที่คนไม่มีฟันเคี้ยวอาหาร เช่น คนแก่เคี้ยวข้าวทำปากมุบ ๆ.

ยาถ่าย

หมายถึงน. ยาที่กินเพื่อให้ถ่ายอุจจาระ.

มัญจกะ,มัญจา

หมายถึง[มันจะกะ, มันจา] น. เตียง, ที่นอน. (ป., ส. มญฺจ, มญฺจก).

อ้วน

หมายถึงว. มีเนื้อและมันมาก, โตอวบ.