ผลการค้นหา

กล้อมแกล้ม

หมายถึง[กฺล้อมแกฺล้ม] ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด; พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป; กะล่อมกะแล่ม ก็ว่า.

มันเขี้ยว

หมายถึงก. อยากกัดอยากกินอยู่เรื่อย ๆ.

มันเยิ้ม

หมายถึงว. มันมากจนแทบจะหยด.

มันขี้หนู

หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๒).

มันแข็ง

หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.

มันแปลบ

หมายถึงว. มันเป็นเงาวับ, มันปลาบ หรือ มันแผล็บ ก็ว่า.

ตาเป็นมัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.

มันเปลว

หมายถึงน. มันที่ติดอยู่ที่พุงและลำไส้.

มันมือ

หมายถึงก. อยากใช้มือเล่นหรือทำเป็นต้นอยู่เรื่อย ๆ.

แหยะ,แหยะ ๆ

หมายถึง[แหฺยะ] ว. ไม่น่ากินไม่น่าแตะต้องเพราะแฉะ; อาการที่เคี้ยวข้าวเคี้ยวหมากเป็นต้นอย่างเนิบ ๆ.

กระเกรี้ยว

หมายถึง(โบ; กลอน) ว. เสียงขบฟันเกรี้ยว ๆ เช่น คุกคามขบฟันกระเกรี้ยว. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).

หงับ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ปากอ้าและหุบลงโดยไม่มีเสียง เช่น ทำปากหงับ ๆ, อาการที่เคี้ยวของ เช่น เคี้ยวขนมหงับ ๆ.