ผลการค้นหา

ลูกล่า

หมายถึงน. ลูกคนสุดท้องที่เกิดมาโดยไม่คาดว่าจะมีอีกแล้ว แต่ไม่ห่างจากพี่มากเท่าลูกหลง, (ถิ่น) ลูกคนสุดท้อง.

ลูกกระได

หมายถึงน. ลูกบันได.

ลูกเกด

หมายถึงน. ลูกองุ่นแห้งชนิดหนึ่ง.

ลูกขวาน

หมายถึงน. ขวานขนาดเล็ก หน้าประมาณนิ้วครึ่ง ใช้เหน็บหลังเป็นอาวุธ.

ลูกคู่

หมายถึงน. คนร้องรับต้นเสียง เช่น ลูกคู่ละครร้อง ลูกคู่ละครรำ, คนร้องรับพ่อเพลงแม่เพลง เช่น ลูกคู่เพลงฉ่อย ลูกคู่ระบำชาวไร่, โดยปริยายหมายถึงผู้สนับสนุน เช่น พอนายพูด ลูกน้องก็รับเป็นลูกคู่.

ลูกชะเนาะ

หมายถึงน. ไม้สั้น ๆ สำหรับขัดบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ชะเนาะ ก็เรียก.

ลูกแชร์

หมายถึงน. ผู้เล่นแชร์ ยกเว้นเท้าแชร์.

ลูกทรพี

หมายถึงน. ลูกอกตัญญูที่ทำร้ายพ่อแม่ของตน.

ลูกเน่ง

หมายถึงน. โลหะที่แขวนในกระดิ่ง เมื่อแกว่งไปกระทบตัวกระดิ่งจะมีเสียงดัง.

ลูกบัลลูน

หมายถึงน. ลูกกลมขนาดใหญ่บรรจุแก๊สที่เบากว่าอากาศทำให้ลอยได้ ใช้ประโยชน์ในกิจการบางอย่าง เช่น ตรวจลมชั้นบน, ลูกบอลลูน บัลลูน หรือ บอลลูน ก็ว่า.

ลูกหัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ลูกที่พ่อแม่โปรดปรานมากที่สุด.

ลูกหัวปี

หมายถึงน. ลูกคนแรกของพ่อแม่.