ผลการค้นหา

จักจี้,จั๊กจี้

หมายถึง[จักกะ-, จั๊กกะ-] ก. อาการที่ทำให้รู้สึกเสียวสะดุ้งหรือหัวเราะโดยไม่ตั้งใจเมื่อถูกจี้ที่เอวหรือรักแร้เป็นต้น.

ทำลายขวัญ

หมายถึงก. ทำให้เสียขวัญ.

บ้วน

หมายถึงก. ทำให้นํ้าหรือของเหลวออกจากปาก.

บันเดิน

หมายถึงก. ทำให้เดิน.

ฉีกหน้า

หมายถึงก. ทำให้ได้รับความอับอาย.

เฉาะปล่อง

หมายถึงก. ทำให้เป็นช่องไป.

ถ่อม

หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลง.

กตเวทิตา

หมายถึง[กะตะ-] น. ความเป็นผู้ประกาศคุณท่าน, ความเป็นผู้สนองคุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตัญญุตา. (ป.).

บันดล

หมายถึงก. ทำให้บังเกิดขึ้น.

ทรกรรม

หมายถึงน. การทำให้ลำบาก.

จัดประกัน

หมายถึงก. ทำให้แน่นอน.

ตีคู่

หมายถึงก. ทำให้ขึ้นมาเป็นคู่.