ผลการค้นหา

อรหะ

หมายถึง[อะระ-] ว. ควร, สมควร. (ป., ส.).

ธุดงควัตร

หมายถึง[ทุดงคะวัด] น. กิจอันภิกษุผู้ถือธุดงค์ควรทำ.

อัพโพหาริก

หมายถึงว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรสการกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. (ป.).

แนะแนว

หมายถึงก. แนะนำแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.

วรรชย์

หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).

ตีกิน

หมายถึงก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.

เลหยะ

หมายถึง[เลหะยะ] (แบบ) ว. (ของ) ควรลิ้ม. (ส.).

อกัปปิยโวหาร

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).

เบญจธรรม

หมายถึงหลักธรรม 5 ประการที่ควรปฏิบัติ

เวทย์

หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).

โภชนียะ

หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).

ยุขึ้น

หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.