ผลการค้นหา

ปะหงับปะง่อน

หมายถึงว. อาการที่โงนเงนทรงตัวไม่อยู่เพราะเจ็บป่วยเป็นต้น, ปะงับปะง่อน ก็ว่า.

รู้เองเป็นเอง

หมายถึงก. ว่าแต่ผู้อื่น ตัวเองก็ทำเช่นนั้น, ทำนองเดียวกับ ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง.

ลงหญ้าช้าง

หมายถึงน. การลงโทษในสมัยก่อน คือ เอาตัวไปเป็นคนเลี้ยงช้าง.

ฝากตน,ฝากตัว,ฝากเนื้อฝากตัว

หมายถึงก. มอบตัวให้อยู่ในความดูแลหรืออุปการะของผู้อื่น, ฝากกาย ก็ว่า.

พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึง(สำ) ก. พอมีกินมีใช้, พอเลี้ยงตัวได้.

ตักตวง

หมายถึงก. หาประโยชน์ใส่ตัว, กอบโกยมาเป็นของตนเมื่อมีโอกาส.

ทิ้งไพ่

หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.

นาภี

หมายถึงน. ชะมด เช่น มฤคนาภี ว่า ตัวชะมด. (ป., ส.).

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

ห่อตัว

หมายถึงก. งอตัว; ก้มนิดหน่อยพร้อมทั้งโค้งไหล่เข้าหากัน.

หิน

หมายถึงน. ของแข็งที่ประกอบด้วยแร่ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมตัวกันอยู่ตามธรรมชาติ.

เรียกขวัญ

หมายถึงก. เชิญขวัญให้มาอยู่กับเนื้อกับตัวโดยมีหมอขวัญทำพิธี.