ผลการค้นหา

บุญญานุภาพ

หมายถึงน. อำนาจแห่งบุญ. (ป. ปุญฺานุภาว).

ลำเลิก

หมายถึงก. กล่าวทวงบุญคุณ, กล่าวคำตัดพ้อต่อว่า โดยยกเอาความดีที่ตนทำไว้แก่อีกฝ่ายหนึ่งเพื่อให้สำนึกถึงบุญคุณที่ตนมีอยู่กับผู้นั้น.

บุญเขต

หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).

บุญญาภิสังขาร

หมายถึงน. สภาพที่บุญตกแต่ง. (ป. ปุญฺาภิสงฺขาร).

อาภัพ

หมายถึง[-พับ] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, ตกอับ. (ป. อภพฺพ ว่า ไม่สมควร).

บุญหนักศักดิ์ใหญ่

หมายถึงว. มีฐานันดรศักดิ์สูงและอำนาจวาสนายิ่งใหญ่ เช่น น้อยหรือนางบุญหนักศักดิ์ใหญ่. (สังข์ทอง).

บันดาล

หมายถึงก. ให้เกิดมีขึ้นเป็นขึ้นด้วยแรงอำนาจของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น บุญบันดาล บันดาลโทสะ.

กุศล

หมายถึง[-สน] น. สิ่งที่ดีที่ชอบ, บุญ. ว. ฉลาด. (ส.; ป. กุสล).

ทิด

หมายถึงน. คำนำหน้าชื่อผู้ที่สึกจากพระ เช่น ทิดบุญ ทิดเกิด.

สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ

หมายถึง(สำ) ก. หมดอำนาจวาสนา, สิ้นฤทธิ์, หมดเขี้ยวหมดงา หรือ หมดเขี้ยวหมดเล็บ ก็ว่า.

อนุโมทนาบัตร

หมายถึงน. บัตรที่แสดงความพลอยยินดีหรืออนุโมทนาต่อบุญกุศลที่บุคคลนั้น ๆ ได้ทำแล้ว.

เนรคุณ

หมายถึง[-ระคุน] ว. อกตัญญูไม่รู้คุณ, ไม่สำนึกถึงบุญคุณ. (แผลงมาจาก นิรคุณ).