ค้นเจอ 284 รายการ

ปัตตาเวีย

หมายถึงน. ชื่อเมืองในเกาะชวาสมัยโบราณ เดิมเรียกว่าเมืองกะหลาป๋า ปัจจุบัน คือ จาการ์ตา.

ปิตุภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.

เพรียงเมือง

หมายถึงก. แทรกแซงบ่อนจิตใจชาวเมือง.

ตัวเมือง

หมายถึงน. ย่านใจกลางเมือง มักมีแม่นํ้าหรือกำแพงล้อมรอบ.

คณิกา

หมายถึงน. หญิงงามเมือง. (ป., ส.).

ช่วงเมือง

หมายถึง(โบ) น. เมืองเล็กที่ขึ้นแก่ประเทศราช.

ท่อ

หมายถึง(โบ) ก. ตี เช่น ขุนสามชนเจ้าเมืองฉอดมาท่อเมืองตาก กูไปท่อบ้านท่อเมือง. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).

แสมสาร

หมายถึง[สะแหฺมสาน] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia garrettiana Craib ในวงศ์ Leguminosae แก่นใช้ทำลูกประสักเรือ ใบและแก่นใช้ทำยาได้.

เร้นลับ

หมายถึงว. เหลือรู้เหลือเห็น เหลือที่จะเข้าใจ เช่น ซ่อนสมบัติไว้ในที่เร้นลับ เชื่อกันว่าเมืองลับแลเป็นเมืองที่เร้นลับ.

หยั่วเมือง

หมายถึง(โบ) ว. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณว่า แม่หยั่วเมือง, เขียนว่า อยั่วเมือง หรือ ยั่วเมือง ก็มี.

วยัมหะ

หมายถึงน. วิมาน, ฟ้า, เมืองสวรรค์. (ป. วฺยมฺห).

อินทขีล

หมายถึง[-ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. (ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ