ผลการค้นหา

ลงสิ่ว

หมายถึงก. แกะสลักไม้โดยใช้สิ่วกัดผิวไม้ออกให้เหลือส่วนที่ต้องการ.

เผาถ่าน

หมายถึงก. เผาไม้จนสุกมีสีดำเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิง.

ขลับ

หมายถึง[ขฺลับ] ว. เลื่อม, เกลี้ยงเป็นมัน, เช่น ดำขลับ มันขลับ.

เอฬกะ

หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).

เต่าดำ

หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Siebenrockiella crassicollis ในวงศ์ Emydidae อาศัยตามโคลนเลนใต้นํ้า กระดองหลังสีดำกว่าเต่าชนิดอื่น ๆ หัวดำมีแต้มขาวที่ขมับ, ดำแก้มขาว ก็เรียก.

กาฬ,กาฬ-

หมายถึง[กาน, กาละ-, กานละ-] น. รอยดำหรือแดงที่ผุดตามร่างกายคนเมื่อตายแล้ว. ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ป.).

สีหม่น

หมายถึง(ศิลปะ) น. สีที่เจือสีดำเพื่อลดประกายสดใสให้คล้ำลง อย่างสีแดงเจือสีดำ เป็นสีแดงเลือดหมู.

ลุยลาย

หมายถึงก. แกะพื้นลายให้ลึกเป็นร่องระหว่างตัวลาย เช่น ใช้สิ่วลุยลาย.

เขม่า

หมายถึง[ขะเหฺม่า] น. ละอองดำ ๆ ที่เกิดจากควันไฟหรือดินปืน.

เสิร์จ

หมายถึงน. ชื่อผ้าเนื้อลายสองชนิดหนึ่ง มักทำด้วยขนแกะ. (อ. serge).

อสิตะ

หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).

กระดานดำ

หมายถึงน. กระดานใหญ่ มักทาสีดำ ใช้เป็นอุปกรณ์การสอนการเรียน.