ผลการค้นหา

หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า

หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.

เตะ

หมายถึงก. วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า.

ถเมินเชิง

หมายถึงน. พลเดินเท้า.

ทองพระบาท

หมายถึงน. (ราชา) กำไลเท้า.

ปะเตะ

หมายถึงก. เตะ, ฟาดด้วยหลังเท้า.

ไกว

หมายถึง[ไกฺว] ก. ทำสิ่งที่ห้อยอยู่ให้แกว่งไปมา.

ช่วงบาท

หมายถึงน. ผู้อยู่ในระยะเท้า “คือ ใกล้เท้า หมายความว่า ผู้รับใช้”.

กระทืบ

หมายถึงก. ยกเท้ากระแทกลงไป.

บัลเลต์

หมายถึงน. ระบำปลายเท้า.

เข้าเฝ้า

หมายถึงก. ไปหาเจ้านาย.

กระวี

หมายถึง(โบ) ก. แกว่ง. (เพี้ยนมาจาก คระวี).

บาทมูล

หมายถึง[บาดทะมูน] น. ที่ใกล้เท้า, แทบฝ่าเท้า. (ป.).