ผลการค้นหา

ประสัยหาวหาร

หมายถึง[ปฺระไสหาวะหาน] น. การโจรกรรมด้วยใช้อำนาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.

กระตรกกระตรำ

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. ตรากตรำ เช่น หาเลี้ยงและโดยสฤษฎิตน กระตรกกระตรำก็นำพา. (กล่อมพญาช้าง).

กัมประโด

หมายถึงน. ผู้ทำหน้าที่หาลูกค้าให้บริษัทหรือธนาคาร. (โปรตุเกส).

รีดเลือดกับปู

หมายถึง(สำ) ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, หาเลือดกับปู หรือ เอาเลือดกับปู ก็ว่า.

มหาขันธกะ

หมายถึง[มะหาขันทะกะ] น. ชื่อคัมภีร์พระวินัยหมวดหนึ่ง. (ป.).

ตัณหา

หมายถึง[ตันหา] น. ความทะยานอยาก, โดยทั่วไปใช้หมายถึงความใคร่ในกาม. (ป.; ส. ตฺฤษฺณา).

เตรน

หมายถึง[เตฺรน] (กลอน) ก. เตร็ดเตร่ เช่น เที่ยวเตรนตระเวนหาคู่. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

วิหลั่น

หมายถึงน. ค่ายที่ทำให้ขยับลุกเข้าไปหาข้าศึกทีละน้อย ๆ.

ลูกหลงแม่

หมายถึงน. คำล้อเด็กที่หาแม่ไม่พบหรือสำคัญผิดคิดว่าหญิงอื่นเป็นแม่.

หมั่น

หมายถึงก. ขยัน, ทำหรือประพฤติบ่อย ๆ อย่างเป็นปรกติสมํ่าเสมอ, เช่น หมั่นทำการบ้าน หมั่นมาหา.

อาคันตุกวัตร

หมายถึงน. มรรยาทที่จะต้องประพฤติต่อแขกผู้มาหา. (ส.; ป. อาคนฺตุกวตฺต).

สนาบัน

หมายถึง[สะนา-] น. การอาบนํ้า, การอาบนํ้าให้ผู้อื่น. (ส.; ป. นหาปน).