ค้นเจอ 1,178 รายการ

หาร

หมายถึง[หาน] น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป, การถือเอา, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น บริหาร อวหาร. (ป., ส.).

ยันกัน

หมายถึงก. พิสูจน์ต่อหน้าให้รู้ข้อเท็จจริง เช่น เอาพยานมายันกัน, สอบข้อมูลหรือรายการให้ตรงกัน เช่น เอาบัญชีมายันกัน.

ล้วง

หมายถึงก. เอามือสอดเข้าไปในที่ซึ่งเป็นช่องเป็นรู เช่น เดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง, โดยปริยายหมายความว่า หยั่งเอาความรู้ความคิดที่เขาปิดบังไว้ เช่น ล้วงความลับ ล้วงข้อสอบ.

หาริน,หารี

หมายถึงว. ถือเอา, นำไป, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อทินหารี ว่า ผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้. (ส.).

ขว้างข้าวเม่า

หมายถึงน. ประเพณีอย่างหนึ่ง เอามะพร้าวทั้งผลโยนไปยังที่เขากำลังทำข้าวเม่ากันอยู่ เพื่อแสดงว่าเอามะพร้าวมาขอแลกข้าวเม่าไปกินบ้าง.

ถือสา

หมายถึงก. ยึดเอาเป็นเรื่องเป็นราว, ถือเอาเป็นโทษ, (มักใช้ในทางปฏิเสธ) เช่น เรื่องเล็กน้อยไม่ควรถือสา.

ตุ๊ย

หมายถึงก. เอาหมัดกระแทกเอา. (จ.). น. เรียกตัวตลกที่ออกมาขัดจังหวะในการสวดคฤหัสถ์ว่า ตัวตุ๊ย.

ประจำครั่ง,ประจำตรา

หมายถึงก. เอาครั่งผนึกแล้วประทับเครื่องหมายเป็นสำคัญ.

โจทเจ้า

หมายถึงก. เอาความผิดของเจ้าไปโพนทะนา; เอาใจออกหาก.

ช่างปะไร

หมายถึง(ปาก) ว. ปล่อยไปตามเรื่องตามราว, ไม่เอาธุระ.

ลูบ

หมายถึงก. เอาฝ่ามือทาบลงแล้วเลื่อนไปหรือมาเป็นต้น.

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ