ตัวกรองผลการค้นหา
วังช้าง
หมายถึงน. วิธีจับช้างเถื่อนโดยต้อนช้างเข้ามาอยู่ในวงล้อมทั้งโขลง.
แคบหมู
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. หนังหมูหรือหนังหมูติดมันทอดให้พองและกรอบ.
เสาปอง
หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง, ปอง ก็ว่า.
เล้า
หมายถึงน. คอกสำหรับให้สัตว์เช่นเป็ดและหมูอยู่.
ทอก
หมายถึงน. โบราณเรียกนกยางชนิดหนึ่งว่า ยางทอก; เรียกหมูขนาดใหญ่เขี้ยวตันว่า หมูทอก; เรียกช้างตัวใหญ่ ๆ ที่เป็นจ่าฝูงว่า อ้ายทอก.
กากหมู
หมายถึงน. มันหมูที่เจียวเอานํ้ามันออกแล้ว.
จับเชิง
หมายถึงก. ตกปลอกช้าง, ล่ามเท้าช้าง.
โจมจับ
หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่เข้าโจมตีข้าศึก, ช้างโจมทัพ ก็เรียก.
สาร
หมายถึงน. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร.
บ่มมัน
หมายถึงก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน.
เท่าเผ้า
หมายถึงว. เท่าเส้นผม, เล็ก.
ท่อ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. เท่า, เสมอ.