ผลการค้นหา

กรึ๊บ

หมายถึง[กฺรึ๊บ] ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ. (ปาก) ก. ดื่ม (มักใช้แก่เหล้า).

ไวน์

หมายถึงน. เหล้าองุ่น (อ. wine).

กับแกล้ม

หมายถึง[-แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, แกล้ม ก็ว่า.

เหล้ายาปลาปิ้ง

หมายถึงน. สุราและกับแกล้ม.

เหะหะ

หมายถึงว. มีเสียงอึกทึกอย่างคนเมาเหล้า.

ท่อคงคา

หมายถึงน. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น.

ดองยา

หมายถึงก. แช่เครื่องยาไว้ในของเหลวมีเหล้าเป็นต้น.

โสณฑ์

หมายถึงน. นักเลง, นักเลงเหล้า. (ป.; ส. เศาณฺฑ).

แป้งเหล้า

หมายถึง[-เล่า] น. แป้งที่เป็นเชื้อสำหรับทำเหล้า.

ก๊ง

หมายถึง(ปาก) ก. ดื่ม (ใช้แก่เหล้า) เช่น ก๊งเหล้า. น. หน่วยตวงเหล้าโรงเป็นต้นตามวิธีประเพณี ๑ ก๊ง เท่ากับ ๕๐ ลูกบาศก์เซนติเมตร. (จ.).

แกล้ม

หมายถึง[แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, กับแกล้ม ก็ว่า. ว. ไปด้วยกัน, ควบคู่กันไป, แกมกัน, (ใช้แก่กิริยากิน) เช่น กินแกล้มเหล้า.

เกาเหลียง

หมายถึง[-เหฺลียง] น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).