ค้นเจอ 909 รายการ

ไพล

หมายถึง[ไพฺล] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber purpureum Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นและใบคล้ายขิง เหง้าสีเหลืองอมเขียวใช้ทำยาได้. ว. สีเหลืองอมเขียวอย่างสีเหง้าไพล เรียกว่า สีไพล.

แสงจันทร์

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Pisonia grandis R. Br. ในวงศ์ Nyctaginaceae ใบบาง สีเหลืองอมเขียว.

ทับทาง

หมายถึงน. ชื่องูบกบางชนิด เช่น งูสามเหลี่ยม ซึ่งบางครั้งเรียก งูทับทางเหลือง, งูทับสมิงคลา ซึ่งบางครั้งเรียก งูทับทางขาว.

เต้าหู้

หมายถึงน. ถั่วเหลืองที่โม่เป็นแป้งแล้วทำเป็นแผ่น ๆ ใช้เป็นอาหาร มี ๒ ชนิด คือ เต้าหู้ขาว และเต้าหู้เหลือง. (จ.).

ปากตะกร้อ

หมายถึงน. เรียกมะม่วงบางชนิด เช่น มะม่วงพิมเสน มะม่วงน้ำดอกไม้ ที่แก่จัดจนหัวเหลืองอยู่บนต้นว่า มะม่วงปากตะกร้อ.

ข้าวแขก

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวเปียก มีหน้าคล้ายตะโก้ แต่สีเหลือง มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.

ลายสอ

หมายถึงน. ชื่องูขนาดเล็กในวงศ์ Colubridae ตัวสีเหลือง มีลายดำทั่วตัว อยู่ตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้ หากินเวลากลางวัน ดุแต่ไม่มีพิษ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น ลายสอบ้าน (Xenochrophis piscator) ลายสอหัวเหลือง (Sinonatrix percarinata).

ไม้เปิดปีก

หมายถึงน. ซุงที่เลื่อยเปิดปีกแล้วทั้ง ๔ ด้าน.

น้ำไทย

หมายถึงน. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งของชนิด Musa acuminata Colla ผลรูปรี เนื้อสีเหลืองส้ม รสหวาน.

ใบทอง

หมายถึงน. ชื่อเรียกใบเงินชนิด Graptophyllum pictum (L.) Griff. ที่ใบสีเขียว กลางใบสีเหลือง.

จัตุรมุข

หมายถึงน. เรียกอาคารที่มี ๔ มุข.

กะทือ

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber zerumbet (L.) Smith ในวงศ์ Zingiberaceae ดอกสีเหลือง ผลกลมสีแดง เหง้าสีเหลืองอ่อน กลิ่นหอม ใช้ทำยาได้ เมื่ออ่อนใช้ปรุงอาหาร ช่อดอกอ่อนใช้เป็นผัก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ