ผลการค้นหา

สภาค

หมายถึง[สะพาก] ว. ร่วมกัน, อยู่หมวดเดียวกัน; เหมือนกัน, เท่ากัน. (ป.).

เสลี่ยงกง

หมายถึงน. เสลี่ยงที่มีพนักโค้งเหมือนกงเรือ.

สายยาง

หมายถึงน. ยางหรือวัสดุอื่นที่ทำเป็นเส้นยาว กลวง ใช้เป็นอุปกรณ์ฉีดน้ำรดน้ำต้นไม้เป็นต้น.

มีดควั่นอ้อย

หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปยาวรี ปลายมน มีด้าม เจาะรูที่ปลายใบมีดสำหรับสอดปลายเข้ากับหลักควั่นอ้อย ใช้ควั่นอ้อย.

กระสาบ

หมายถึงน. หนังที่เย็บเหมือนกระสอบ. (ปาเลกัว).

กก

หมายถึงน. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา.

สะโพก

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายเบื้องหลังถัดบั้นเอวลงไป มีเนื้อเป็นกระพุ้งทั้ง ๒ ข้าง, กล้ามเนื้อส่วนบนที่นูนขึ้นของโคนขาสัตว์สองเท้าหรือโคนขาหลังของสัตว์สี่เท้า, ตะโพก ก็ว่า.

ตายเป็นเบือ

หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.

ตะโพก

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายเบื้องหลังถัดบั้นเอวลงไป มีเนื้อเป็นกระพุ้งทั้ง ๒ ข้าง, กล้ามเนื้อส่วนบนที่นูนขึ้นของโคนขาสัตว์สองเท้าหรือโคนขาหลังของสัตว์สี่เท้า, สะโพก ก็ว่า.

ปาดหาว

หมายถึงน. ลมที่พาใบเรือตลบขึ้นปลายเสา.

ขอสับ

หมายถึงน. โลหะที่ปลายงอเป็นตาขอสำหรับเกี่ยวที่ขอรับ.

ดาบ

หมายถึงน. มีดยาวปลายแหลมชนิดหนึ่ง สันแอ่นปลายงอนเล็กน้อย มักใช้เป็นอาวุธสำหรับฟันแทง.