ผลการค้นหา

ฝีเท้า

หมายถึงน. ความสามารถในการเดิน วิ่ง ช้าหรือเร็ว หนักหรือเบา เป็นต้น เช่น ม้าฝีเท้าดี ม้าฝีเท้าจัด คนฝีเท้าหนัก, ฝีตีน ก็ว่า.

รอดชีวิต

หมายถึงก. เอาชีวิตรอด, ไม่เสียชีวิต, เช่น ไปรบคราวนี้รอดชีวิตมาได้.

มัน

หมายถึงก. เพลิน, ถูกอกถูกใจ, ออกรสออกชาติ, เช่น เกาเสียมัน.

สังฆาทิเสส

หมายถึง[-เสด] น. ชื่ออาบัติหนักหมวดหนึ่งรองจากปาราชิก. (ป.).

ป่วยการ

หมายถึงก. เสียงานเสียการ, ไร้ประโยชน์, เช่น ป่วยการพูด. ว. เรียกค่าชดเชยการงานหรือเวลาที่เสียไปว่า ค่าป่วยการ.

กุลี

หมายถึงน. คนรับจ้างทำงานหนักมีหาบหามเป็นต้น.

ข้อลำ

หมายถึงน. พละกำลัง เช่น ข้อลำอย่างนี้จะสู้งานหนักไหวหรือ.

ตะเฆ่

หมายถึงน. เครื่องลากเข็นของหนัก รูปเตี้ย ๆ มีล้อ.

ฝีคัณฑสูตร

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง มักเป็นที่บริเวณขอบทวารหนัก.

สาลี่

หมายถึงน. เครื่องบรรทุกของหนักมี ๒ ล้อ ใช้ลากหรือผลักไป.

โงน

หมายถึงก. จวนจะล้มเพราะส่วนบนหนักหรือใหญ่ ส่วนล่างไม่แน่นหรือเล็ก.

พิกัด

หมายถึงน. กำหนด (ของต้องพิกัด หมายความว่า ของเข้ากำหนดที่จะต้องเสียภาษีอากร).