ผลการค้นหา

เสียง

หมายถึงน. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี มีหวังได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร, คะแนนเสียง เช่น ลงมติกันแล้วเขาชนะเพราะได้เสียงข้างมาก.

บันลือ

หมายถึงก. เปล่งเสียงดังก้อง เช่น บันลือสีหนาท; โด่งดัง, เลื่องลือ, เช่น ข่าวบันลือโลก.

พรรลาย

หมายถึง[พันลาย] ก. มากมาย, เกลื่อนกลาด; เซ็งแซ่ เช่น ร้องก้องเสียงพรรลาย. (ตะเลงพ่าย).

จ้อก,จ้อก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงนํ้าที่ไหลตกลงมา.

สำนาน

หมายถึงน. เสียง, เสียงพูด.

อึ๊ก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสะอึก.

ประเปรี้ยง

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฟ้าผ่า.

ฟิด

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงจาม.

เสียงนกเสียงกา

หมายถึง(สำ) น. ความเห็นของคนที่ไม่มีอำนาจ เช่น เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ น่าจะฟังเสียงนกเสียงกาบ้าง.

เสียงเล็กเสียงน้อย

หมายถึงน. น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เล็กหรือเบากว่าปรกติในลักษณะออดอ้อนเป็นต้น.

ผัวะ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงไม้หักหรือเสียงตบ.

คัก,คั่ก,คั่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.