ค้นเจอ 859 รายการ

โครก

หมายถึง[โคฺรก] ว. เสียงดังเช่นนั้น.

กะโต้งโห่ง

หมายถึงเสียงนกยูงร้อง

อึก,อึก,อึ้ก,อึ้ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น.

จ๊อก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงนํ้าที่ไหลตกลงมาเบา ๆ; เสียงท้องร้องเวลาหิว, จ๊อก ก็ว่า.

ขุก,ขุก,ขุก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ, ขลุก หรือ ขลุก ๆ ก็ว่า.

คึ่ก,คึ่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.

ฉะฉี่

หมายถึง(กลอน) ว. ฉี่, เสียงดังอย่างเสียงของที่ทอดนํ้ามัน.

จะจ้า

หมายถึงว. เสียงร้องไห้.

วรรณยุกต์,วรรณยุต

หมายถึงน. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย มี ๕ เสียง คือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา มีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูป คือ ่ (ไม้เอก) ้ (ไม้โท) ๊ (ไม้ตรี) ๋ (ไม้จัตวา).

แกรก

หมายถึง[แกฺรก] ว. เสียงดังเหมือนเล็บขูดพื้น, เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากการย่องหรือเล็ดลอด.

ขิก ๆ

หมายถึงว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น.

แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ