ผลการค้นหา

พูด

หมายถึงก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.

ตีรั้ง

หมายถึงว. คล้ายคลึงกัน, เสมอกัน.

หัวที

หมายถึงน. เวลาแรก, เวลาที่เริ่มทำ, เวลาลงมือ.

กลับคำ

หมายถึงก. พูดแล้วไม่เป็นตามพูด, ไม่ทำตามที่พูดไว้, พูดแล้วเปลี่ยนคำพูด.

ว่าแล้ว

หมายถึงเป็นคำที่เปล่งออกมาในลักษณะที่ได้เกิดเหตุการณ์ตรงตามที่ได้ว่าไว้ เช่น ฉันว่าแล้ว ไม่ผิดไปจากที่พูดเลย.

สุดสิ้น

หมายถึงก. ถึงที่สุด เช่น เธอกับฉันสุดสิ้นกันนับแต่วันนี้, จบ เช่น การสัมมนาได้สุดสิ้นลงแล้ว, สิ้นสุด ก็ว่า.

ปราศรัย

หมายถึง[ปฺราไส] น. การพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; คำปรารภ. ก. พูดด้วยไมตรีจิต, พูดแสดงอัชฌาสัยระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; ปรารภ. (ส. ปฺรศฺรย).

ใส่คะแนนไม่ทัน

หมายถึง(ปาก) ว. เร็วมาก, คล่องมาก, (ใช้แก่กริยาพูด), เช่น เธอพูดเร็วมากจนใส่คะแนนไม่ทัน.

หน้าระรื่น

หมายถึงน. หน้ายิ้มอยู่เสมอ.

เกลี่ย

หมายถึง[เกฺลี่ย] ก. กระจายของออกไปให้เสมอกัน.

ย้อนคำ

หมายถึงก. ว่าสวนตอบตามคำที่เขาว่ามา เช่น ฝ่ายหนึ่งพูดว่า เธอโง่จริง อีกฝ่ายหนึ่งก็ย้อนคำว่า แล้วเธอไม่โง่หรือ.

เราะร้าย

หมายถึงก. พูดมากหยาบคาย, พูดไม่เพราะ.