ผลการค้นหา

คลุมเครือ

หมายถึงว. ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก เรียกว่า ไข้คลุมเครือ, พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ.

วิกาลโภชน์

หมายถึงน. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. (ป.).

หนทาง

หมายถึงน. ทาง, ช่องทาง, เช่น เวลานี้เขาหมดหนทางทำมาหากินแล้ว.

ระเบิดเวลา

หมายถึงน. ลูกระเบิดที่มีอุปกรณ์ตั้งกำหนดเวลาให้ระเบิด.

ป่านนี้

หมายถึงน. เวลาจนกระทั่งบัดนี้ เช่น ป่านนี้ยังไม่มาเลย ป่านนี้เขาไปถึงไหนแล้ว.

ปีมะโว้

หมายถึง(ปาก) น. เวลานานมาแล้วจนไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใด.

อาหารว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, ของว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องว่าง.

สนามเพลาะ

หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.

สัก

หมายถึงว. อย่างน้อย, เพียง, ราว, เช่น ขอเวลาสัก ๒ วัน.

แสอก

หมายถึง[สะแอก] น. เวลาพรุ่งนี้. (ข. แสฺอก).

เมื่อกี้,เมื่อตะกี้

หมายถึงว. เพิ่งล่วงไป, เพิ่งผ่านไป, (ใช้แก่เวลา).

ลิงหลอกเจ้า

หมายถึง(สำ) ก. ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ.