ผลการค้นหา

หุ้มกลอง

หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.

รับหน้าเสื่อ

หมายถึงก. ทำหน้าที่เป็นหัวเบี้ย เช่นในการเล่นถั่วโปซึ่งสมัยก่อนมักปูเสื่อลำแพนเล่นกัน.

คู่ขา

หมายถึงน. คู่เล่นการพนันที่หย่ากันคือไม่เอาเงินกัน, คู่แสดงหรือคู่เล่นที่เข้ากันได้ดี.

โพก

หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.

ติดหมัด

หมายถึงว. ทันทีทันใด (เลียนจากภาษามวย คือต่อยไปแล้วบวมหรือโนตามหมัดขึ้นมา).

ศิโรรัตน์

หมายถึงน. เพชรประดับหัว. (ส.).

ล้มคะมำ

หมายถึงก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

เทิน

หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.

นมตาบอด,นมบอด

หมายถึงน. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.

หีตา

หมายถึงน. รูเล็กที่หัวตา.

เสาชี้

หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.

โกรกหวัด

หมายถึงก. โกรกหัวโดยใช้นํ้าต้มกับหัวหอมและใบมะขามเพื่อแก้หวัด.