ผลการค้นหา

เกศา

หมายถึง(กลอน) น. หัว; ผม.

โกร่ง

หมายถึง[โกฺร่ง] น. เครื่องบดยารูปคล้ายครกหรือถ้วย มีสากสำหรับบดให้ละเอียด, ลักษณนามว่า ใบ; ภาชนะรูปอย่างกล่องมีลิ้น ใช้ตามบ่อนเบี้ยสำหรับใส่อีแปะ.

รำพัด

หมายถึง(ปาก) ก. เล่นไพ่ไทย.

ฝีฝักบัว

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นตามหลังและต้นคอ มีลักษณะเหมือนฝักบัว มีหัวหลายหัว.

ด้านสกัด

หมายถึงน. ด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์วิหาร เรียกว่า ด้านหุ้มกลอง.

เอาจริง

หมายถึงว. เอาแน่, ไม่ล้อเล่น.

พวยน้ำ

หมายถึงน. นํ้าที่พุ่งเป็นลำขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, นาคเล่นนํ้า ก็ว่า.

ซุกซน

หมายถึงว. ซนนอกลู่นอกทาง, ซอกแซกเล่น.

ต้องเต

หมายถึงน. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง, จ้องเต ก็ว่า.

หนักกบาล,หนักกบาลหัว

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะแก่คาบ้าน ก็ไม่หนักกบาลหัวใคร. (เพลงพื้นบ้าน), หนักกะลาหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.

ทีเล่นทีจริง

หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเล่น ๆ หรือล้อหลอกเป็นการลองเชิง แต่เมื่อเห็นเขาเผลอตัวหรือไม่ว่าก็เอาจริง, เล่นก็ได้ จริงก็ได้.

หนักกะลาหัว

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะทำอย่างนี้ แล้วมันหนักกะลาหัวใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.