ค้นเจอ 468 รายการ

ตาบ

หมายถึงน. เครื่องประดับคอหรืออกเป็นแผ่น ๆ ถ้าเป็นตาบสำหรับม้าประดับที่หน้าผาก.

ผ้าพื้น

หมายถึงน. ผ้านุ่งที่ทอด้วยด้ายมีสีใดสีหนึ่งเป็นพื้น ไม่มีดอกไม่มีลาย.

กระเวน

หมายถึง(กลอน) ก. วนเวียน เช่น กระเวนกระวนกาม กวนอก พี่นา. (นิ. นรินทร์).

กอก

หมายถึงก. ดูดเลือด หนอง หรือลมออกจากร่างกายหรือดูดเอานํ้านมออกจากเต้านมโดยใช้ถ้วย กระบอก ฯลฯ เป็นเครื่องดูด.

กล่อน

หมายถึง[กฺล่อน] น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเกิดจากของเหลวเข้าไปขังอยู่ในถุงอัณฑะ, ถ้าของเหลวนั้นเป็นนํ้า เรียกว่า กล่อนนํ้า, ถ้าเป็นเลือด เรียกว่า กล่อนเลือด, ถ้าเป็นหนอง เรียกว่า กล่อนหนอง.

ปอดชื้น

หมายถึงน. การอักเสบของหลอดลมที่มีเสมหะอยู่ด้วย ทางแพทย์หมายถึง การคั่งของเลือดในปอดเนื่องจากการอักเสบ เป็นช่องทางให้เกิดปอดบวมได้.

กระแหน,-กระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ใช้เข้าคู่กับคำ กระหนอ และ กระแหนะ เป็น กระหนอกระแหน และ กระแหนะกระแหน.

กระอึด

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. อึดอัด, สะอึก, เช่น กระอึดอกเซนเซน ช่วยเหน้า. (กำสรวล).

ยอก

หมายถึงก. ตำฝังอยู่ในเนื้อ เช่น หนามยอกเอาหนามบ่ง, รู้สึกเจ็บแปลบคล้ายมีอะไรมาเสียดแทง เช่น รู้สึกยอกอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หนามยอกอก.

โล่งหู

หมายถึงก. รู้สึกสบายอกสบายใจเพราะไม่ได้ยินเสียงที่เคยทำให้รำคาญหูอยู่เป็นประจำ.

ผ้าแถบ

หมายถึงน. ผ้าผืนยาว ๆ แคบ ๆ ใช้ห่มคาดหน้าอกต่างเสื้อ.

ออกแขก

หมายถึงก. ต้อนรับแขก; แสดงต่อหน้าแขก, แสดงตัวในสังคม; อาการที่ลิเกตัวแขกออกมาบอกเรื่องที่จะแสดง. น. การแสดงลิเกตอนที่มีตัวแขกออกมาบอกเรื่องที่จะแสดง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ