ผลการค้นหา

โลหิต

หมายถึงน. เลือด. ว. สีแดง, โรหิต ก็ว่า. (ป., ส.).

กำเดา

หมายถึงน. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. (ข. เกฺดา ว่า ร้อน); แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กำเดา.

สตู

หมายถึง[สะ-] น. อาหารคาวชนิดหนึ่ง นำเนื้อหรือไก่เป็นต้นเคี่ยวในน้ำสต๊อกให้นุ่มด้วยไฟอ่อน ๆ ใส่ผัก เช่น มะเขือเทศ ถั่วแขก มันฝรั่ง มีน้ำข้น. (อ. stew).

เสียเลือดเนื้อ,เสียเลือดเสียเนื้อ

หมายถึงก. บาดเจ็บล้มตาย เช่น ในการสู้รบกัน ย่อมเสียเลือดเสียเนื้อเป็นธรรมดา.

ปโยนิธิ

หมายถึงน. “ที่รับน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).

ทำนบ

หมายถึงน. สิ่งก่อสร้างที่ปิดกั้นลำน้ำไม่ให้น้ำไหลผ่าน.

รุเธียร

หมายถึง[รุเทียน] น. เลือด. ว. สีแดง. (แผลงมาจาก รุธิร).

ไอศกรีม

หมายถึงน. ของกินทำด้วยนํ้าหวาน กะทิ หรือนม เป็นต้น ทำให้ข้นด้วยความเย็น. (อ. ice-cream).

สะดืออ่าง

หมายถึงน. รูเหนือท่อน้ำทิ้งที่อ่างล้างหน้าหรืออ่างอาบน้ำเป็นต้น สำหรับให้น้ำไหลลงสู่ท่อน้ำทิ้ง.

เรี่ยราด

หมายถึงว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหกเรี่ยราด.

ปล่อยปลิง

หมายถึงก. เอาปลิงมาวางไว้ตรงที่ที่ต้องการให้ดูดเลือดเสียออก.

ลำประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.