ผลการค้นหา

ปัณหิ

หมายถึงน. ส้นเท้า. (ป.; ส. ปารฺษณิ).

อุ้ง

หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.

ตะครุบกบ

หมายถึงก. หกล้มเอามือเท้าพื้น.

มัญเชียร

หมายถึงน. กำไลเท้า. (ส. มญฺชีร).

หัวดาวหัวเดือน

หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่ผุดขึ้นตามตัว มีพิษมาก โดยมากขึ้นที่ฝ่ามือฝ่าเท้าและนิ้วมือนิ้วเท้า.

ประตูลม

หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.

พับเพียบ

หมายถึงว. อาการที่นั่งพับขาให้ปลายเท้าไปทางเดียวกัน.

ตกลูก

หมายถึงก. ออกลูก (ใช้แก่สัตว์สี่เท้า).

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

ลูกแชร์

หมายถึงน. ผู้เล่นแชร์ ยกเว้นเท้าแชร์.

บทมาลย์

หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.

คุ้ย

หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.