ผลการค้นหา

เผื่อ

หมายถึงว. สำรอง เช่น กักนํ้าไว้เผื่อแล้ง; ให้มากไว้กว่าที่ต้องการสำหรับส่วนตัวหรือผู้อื่น เช่น กินเผื่อ เอาข้าวมาเผื่อ. สัน. ถ้า, หาก, สมมุติ, เผื่อว่า ก็ใช้.

ลืม

หมายถึงก. หายไปจากความจำ, นึกไม่ได้, นึกไม่ออก, เช่น เขาลืมความหลัง ลืมชื่อเพื่อน, ระลึกไม่ได้เพราะขาดความเอาใจใส่เป็นต้น เช่น ลืมทำการบ้าน ลืมรดน้ำต้นไม้.

เผื่อเลือก

หมายถึงว. ที่สำรองไว้มาก ๆ เพื่อจะได้เลือก.

เผื่อเรียก

หมายถึงว. ลักษณะการฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะเรียกให้จ่ายเมื่อใดก็ได้ เรียกว่า ฝากเผื่อเรียก.

ลืมเลือน

หมายถึงก. ลืมไปบ้างหรือค่อย ๆ ลืมไปจากความทรงจำ เช่น เรื่องนี้ลืมเลือนไปบ้างแล้ว.

ลืมคอน,ลืมรัง

หมายถึงก. ลืมกลับบ้าน, ลืมบ้านเรือน, เช่น เที่ยวเสียจนลืมรัง.

ลืมกลืน

หมายถึงน. ชื่อขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเท้ายายม่อม หรือแป้งถั่วกวนกับน้ำตาลทรายหยอดหน้าด้วยแป้งข้าวเจ้ากวนกับกะทิอย่างหน้าตะโก้ โรยหน้าด้วยถั่วทองคั่ว.

กินน้ำไม่เผื่อแล้ง

หมายถึง(สำ) ก. มีอะไรใช้หมดทันทีไม่คิดถึงวันข้างหน้า.

เผื่อขาดเผื่อเหลือ,เผื่อเหลือเผื่อขาด

หมายถึงว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.

ไม่ลืมหูลืมตา

หมายถึงว. งมงาย เช่น หลงจนไม่ลืมหูลืมตา.

พร้อมใจ

หมายถึงก. ร่วมใจ, มีน้ำใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เช่น เขาพร้อมใจกันทำงาน.

ใจ

หมายถึงน. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่ เช่น ใจบ้านใจเมือง.