ผลการค้นหา

ราบเป็นหน้ากลอง

หมายถึง(สำ) ว. ราบเรียบ, หมดเสี้ยนหนาม.

พร่าง

หมายถึง[พฺร่าง] ว. แวววาวพร่าไปหมด.

หน้ามืด

หมายถึงว. อาการที่เป็นลมหมดสติ; โดยปริยายหมายถึงมัวเมาจนขาดสติ ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ.

ล้างบาง

หมายถึงก. ฆ่าทิ้งจนหมดบาง.

ตาทิพย์

หมายถึงน. ตาที่สามารถดูอะไรเห็นได้หมด.

ยกภูเขาออกจากอก

หมายถึง(สำ) ก. โล่งอก, หมดวิตกกังวล, ปลดเปลื้องภาระที่หนักอกหนักใจให้หมดไป.

ฉิบหาย

หมายถึงก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. (ปาก) ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.

ส่ายหน้า

หมายถึงก. อาการที่ทำหน้าหันไปมาช้า ๆ แสดงถึงความหมดหวัง หมดศรัทธา หมดปัญญาเป็นต้น เช่น หมอเห็นผลการตรวจคนไข้แล้วส่ายหน้า.

ลอยตัว

หมายถึงก. หมดภาระ, หมดปัญหายุ่งยาก, เช่น เมื่อปลดเปลื้องหนี้สินได้หมดแล้ว เขาก็ลอยตัว; พ้นข้อผูกพัน เช่น ค่าเงินบาทลอยตัว ราคาน้ำมันลอยตัว.

ประสงค์ร้าย

หมายถึงก. มุ่งร้าย, หมายจะทำร้าย.

เอกฉันท์

หมายถึง[เอกกะ-] ว. มีความเห็นเป็นอย่างเดียวกันหมด.

ไม่หวาดไม่ไหว

หมายถึงว. ไม่รู้จักหมด เช่น กินไม่หวาดไม่ไหว.