ตัวกรองผลการค้นหา
พึ่งพิง
หมายถึงก. พักพิงอาศัย.
บ้านเรือน
หมายถึงน. บ้านที่อยู่อาศัย.
พักพิง
หมายถึงก. อาศัยอยู่ชั่วคราว.
ยึดเหนี่ยว
หมายถึงก. อาศัยเป็นที่พึ่ง.
ชุมรุม
หมายถึงน. ที่พัก, ที่อาศัย.
พึ่งพา
หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
ประนัปดา
หมายถึง[ปฺระนับดา] น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ส. ปฺรนปฺตฺฤ; ป. ปนตฺตา).
เลือดเนื้อเชื้อไข
หมายถึงน. ลูกหลาน, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เข้าศึกษาและจบจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขธรรมศาสตร์.
อิง
หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.
นุงนัง
หมายถึงว. เกี่ยวพันกันยุ่ง เช่น ลูกหลานนุงนัง หนี้สินนุงนัง, พันกันยุ่ง เช่น ด้ายยุ่งนุงนัง.
ลูกกรุง
หมายถึงว. เรียกเพลงชนิดที่คนในกรุงหรือในเมืองนิยมว่า เพลงลูกกรุง.
ลูกคลื่น
หมายถึงว. มีลักษณะสูง ๆ ต่ำ ๆ เป็นลอนอย่างคลื่น เช่น ถนนสายนี้เป็นลูกคลื่น.