ผลการค้นหา

กระยาง

หมายถึงน. นกยาง. (ดู ยาง ๑).

กะทับ

หมายถึงน. นกตะขาบ. (พจน. ๒๔๙๓).

จับหลัก

หมายถึง(สำ) ก. นิ่งอยู่กับที่, เช่น นกกระเต็นจับหลัก.

ซั้ว

หมายถึงว. เสียงที่ไล่นกหรือไก่เป็นต้น.

การเวก

หมายถึง[การะ-] น. ชื่อนกในเรื่องปรัมปรา เชื่อกันว่ามีอยู่ในป่าหิมพานต์ บินสูงเหนือเมฆ ร้องเพราะ สัตว์ทั้งหลายได้ยินก็หยุดชะงักไป.

ศกุนิ

หมายถึงน. นก. (ส.; ป. สกุณิ).

ศกุนี

หมายถึงน. นกตัวเมีย. (ส.; ป. สกุณี).

พิหค

หมายถึง[พิหก] น. นก. (ป., ส. วิหค).

ซะซอเซีย

หมายถึง(กลอน) ว. เสียงนกร้องจอแจ.

กะถัว

หมายถึงน. นกกระตั้ว. (พจน. ๒๔๙๓).

กะหรอด

หมายถึง[-หฺรอด] น. นกกรอด. (ดู ปรอด).

กาหัก

หมายถึงน. นกเงือก. (พจน. ๒๔๙๓).