ผลการค้นหา

เมืองลับแล

หมายถึงน. เมืองที่เร้นลับ ถือกันว่าจะพบได้ก็แต่โดยบังเอิญ ถ้าตั้งใจไปไม่พบ, บางทีก็เรียกว่า เมืองแม่ม่าย เพราะเชื่อกันว่าผู้หญิงที่อยู่ในเมืองนี้ล้วนเป็นแม่ม่ายทั้งสิ้น.

หลักเมือง

หมายถึงน. เสาที่ยกตั้งขึ้นเพื่อแสดงว่าจะสร้างเมืองที่ตรงนั้นอย่างแน่นอน.

เสื้อเมือง

หมายถึงน. เทวดาที่รักษาบ้านเมือง, ผีเสื้อเมือง หรือ พระเสื้อเมือง ก็เรียก; (โบ) พระเชื้อเมือง.

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

ละหาน

หมายถึงน. ห้วงนํ้า. (เทียบเขมร ว่า รหาล).

เนียง

หมายถึงน. นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง).

สอ

หมายถึงว. ขาว เช่น ดินสอพอง. (เทียบเขมร ส ว่า ขาว).

พ่อเมือง

หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.

นั่งเมือง

หมายถึงก. ครองเมือง.

หัวเมือง

หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.

กวย

หมายถึงน. ชาติข่า ในตระกูลมอญ-เขมร.

แขม

หมายถึง[ขะแม] น. คนเขมร, เขียนเป็น แขมร์ ก็มี.