ผลการค้นหา

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) น. เด็กทารก.

รุ้งพราย

หมายถึงน. สีรุ้งที่กลอกอยู่พราวพรายในเพชรหรือเปลือกหอยบางชนิด เช่นหอยมุก.

พ่อเมือง

หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.

นั่งเมือง

หมายถึงก. ครองเมือง.

เบี้ยน้อยหอยน้อย

หมายถึง(สำ) ว. มีเงินน้อย, มีไม่มาก.

หัวเมือง

หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.

กินเมือง

หมายถึงก. ครอบครองเมือง.

ขังขอก

หมายถึงน. ชาวเมือง.

ธานิน

หมายถึง(กลอน) น. เมือง.

เมืองหลวง

หมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.

ถือบ้านถือเมือง

หมายถึงก. ครองเมือง.