ค้นเจอ 674 รายการ

ขื่อจมูก

หมายถึงน. แกนกลางระหว่างช่องจมูก.

นครินทร์

หมายถึง[นะคะ-] น. จอมนคร, เจ้าเมือง, เมืองใหญ่. (ส. นคร + อินฺทฺร).

หลักบ้านหลักเมือง

หมายถึง(ปาก) น. ผู้เป็นใหญ่ในการปกครองบ้านเมือง.

บาทาธึก

หมายถึงน. เส้นที่กลางใจเท้า.

กินข้าวต้ม กระโจมกลาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.

บุรินทร์

หมายถึงน. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).

กบเต้นกลางสระบัว

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า หมายชิดมิตรเชือนไม่เหมือนหมาย.

ครึ่ง ๆ กลาง ๆ

หมายถึงว. ไม่ตลอด, ไม่เต็มที่.

มัธย,มัธย-

หมายถึง[มัดทะยะ-] ว. กลาง, ปานกลาง, พอดี, เป็นกลาง, ระหว่างกลาง. (ส.; ป. มชฺฌิม).

เสื้อ

หมายถึงน. เชื้อสาย; ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า ผีเสื้อ, ถ้าอยู่ในนํ้า เรียกว่า ผีเสื้อนํ้า หรือ เสื้อนํ้า, ถ้าเป็นยักษ์ เรียกว่า ผีเสื้อยักษ์, ถ้าอยู่รักษาเมือง เรียกว่า ผีเสื้อเมือง เสื้อเมือง หรือ พระเสื้อเมือง.

ทวาย

หมายถึง[ทะ-] น. ชื่อเมืองทางภาคใต้ของประเทศพม่า, เรียกชาวเมืองนั้นว่า ชาวทวาย.

ปิตุภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ