ผลการค้นหา

บาย

หมายถึงน. ข้าว. (ข.).

พ่อเมือง

หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.

ข้าวขวัญ

หมายถึงน. ข้าวบายศรี.

นั่งเมือง

หมายถึงก. ครองเมือง.

คัพภสาลี

หมายถึง[คับพะ-] น. ข้าวที่กำลังท้องยังไม่แตกเป็นรวง (มักเอามาคั้นเป็นข้าวยาคู). (สิบสองเดือน).

หัวเมือง

หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.

กินเมือง

หมายถึงก. ครอบครองเมือง.

ขังขอก

หมายถึงน. ชาวเมือง.

กินน้ำตาต่างข้าว

หมายถึง(สำ) ก. ร้องไห้เศร้าโศกจนไม่เป็นอันกิน.

ข้าวแดงแกงร้อน

หมายถึง(สำ) น. บุญคุณ.

ธานิน

หมายถึง(กลอน) น. เมือง.

เมืองหลวง

หมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.