ผลการค้นหา

พาล,พาล,พาลา

หมายถึง(กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่น พาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).

ฉาบฉวย

หมายถึงว. ชั่วครั้งชั่วคราว, ขอไปที, ไม่จริงจัง, เช่น ทำอย่างฉาบฉวย.

เคมีภัณฑ์

หมายถึงน. สารบริสุทธิ์ที่เตรียมได้โดยกรรมวิธีเคมีหรือที่ใช้ในกรรมวิธีเคมี.

ทรธึก

หมายถึงว. ชั่วยิ่ง, ใช้เรียกวันในตำราหมอดูว่า วันทรธึก หมายความว่า วันชั่วยิ่ง ห้ามทำการมงคลต่าง ๆ.

ที่วัด

หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัด.

ปล่ง

หมายถึง[ปฺล่ง] ว. ปลอด, ตลอด, จะแจ้ง, เป็นทางไป, กระจ่าง, โปร่ง.

อึดใจ

หมายถึงน. เวลาชั่วกลั้นลมหายใจไว้คราวหนึ่ง.

ศตสังวัตสร์

หมายถึงน. เวลานานชั่ว ๑๐๐ ปี. (ส.).

ถูลู่ถูกัง

หมายถึงก. อาการที่ลากดึงหรือฉุดไปให้ได้โดยไม่ปรานีปราศรัย; ถูไถ เช่น ถูลู่ถูกังใช้ไปก่อน.

อนงคณะ

หมายถึง[อะนงคะนะ] ว. ไม่มีกิเลส, ไม่มีสิ่งชั่ว. (ป.).

พักใหญ่

หมายถึงน. ชั่วระยะเวลานานพอสมควร.

นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น

หมายถึง(สำ) น. คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.