ผลการค้นหา

อันตกาล

หมายถึงน. เวลาตาย. (ส.).

อุษาโยค

หมายถึงน. เวลาใกล้รุ่ง.

ขาดคราว

หมายถึงก. ไม่มีไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง.

ดึก

หมายถึงน. เวลามืดนานแล้ว, เวลาคํ่ามากแล้ว, (ใช้แทนคำว่า สาย ในเวลากลางคืน). ว. ลึก เช่น ดงดึก.

กำพวด

หมายถึงน. ส่วนประกอบของปี่ซึ่งทำให้เกิดเสียงเวลาเป่า สอดติดอยู่กับเลาปี่.

พลบ

หมายถึง[พฺลบ] น. เวลายํ่าคํ่า, เวลาโพล้เพล้, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เช่น ตะวันชิงพลบ, พลบค่ำ ก็ว่า, ในบทกลอนแผลงเป็น พระลบ ก็มี.

บรรยง

หมายถึง[บัน-] ก. ทำให้งาม, ทำให้ดี.

ขู่ขวัญ

หมายถึงก. ทำให้หวาดกลัว, ทำให้เสียขวัญ.

ปราบ

หมายถึง[ปฺราบ] ก. ทำให้ราบ, ทำให้อยู่ในอำนาจ.

กระทบกระทั่ง

หมายถึงก. แตะต้อง, ทำให้กระเทือนถึง, ทำให้กระเทือนใจ.

ขัดลาภ

หมายถึงก. ทำให้ไม่ได้รับสิ่งที่จะพึงได้, ทำให้ไม่มีโชค.

ออกจะ

หมายถึงว. ค่อนข้างจะ เช่น เธอออกจะอ้วน ของออกจะแพง.