ผลการค้นหา

วิกาลโภชน์

หมายถึงน. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. (ป.).

วอกแวก

หมายถึงว. อาการที่จิตใจไม่จดจ่อแน่วแน่อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เวลาฟังครูสอนมีสิ่งรบกวนทำให้จิตใจวอกแวก.

หนทาง

หมายถึงน. ทาง, ช่องทาง, เช่น เวลานี้เขาหมดหนทางทำมาหากินแล้ว.

ระเบิดเวลา

หมายถึงน. ลูกระเบิดที่มีอุปกรณ์ตั้งกำหนดเวลาให้ระเบิด.

ป่านนี้

หมายถึงน. เวลาจนกระทั่งบัดนี้ เช่น ป่านนี้ยังไม่มาเลย ป่านนี้เขาไปถึงไหนแล้ว.

ปีมะโว้

หมายถึง(ปาก) น. เวลานานมาแล้วจนไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใด.

อู้

หมายถึงก. ถ่วง, แกล้งทำให้เสร็จช้าลง, เช่น อู้งาน, รอเวลาไว้เพื่อหวังเอาประโยชน์ ในความว่า อู้ไว้กินบ้อ (ในการเล่นบ้อหุ้น).

อาหารว่าง

หมายถึงน. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย, ของว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องว่าง.

สนามเพลาะ

หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.

สัก

หมายถึงว. อย่างน้อย, เพียง, ราว, เช่น ขอเวลาสัก ๒ วัน.

แสอก

หมายถึง[สะแอก] น. เวลาพรุ่งนี้. (ข. แสฺอก).

เมื่อกี้,เมื่อตะกี้

หมายถึงว. เพิ่งล่วงไป, เพิ่งผ่านไป, (ใช้แก่เวลา).