ผลการค้นหา

ย้อนคำ

หมายถึงก. ว่าสวนตอบตามคำที่เขาว่ามา เช่น ฝ่ายหนึ่งพูดว่า เธอโง่จริง อีกฝ่ายหนึ่งก็ย้อนคำว่า แล้วเธอไม่โง่หรือ.

บุพพัณหสมัย

หมายถึง[-พันหะสะไหฺม] น. เวลาเบื้องต้นแห่งวัน, เวลาเช้า. (ป. ปุพฺพณฺหสมย; ส. ปูรฺวาหณ + สมย).

รุ่งสว่าง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.

ฤดูกาล

หมายถึงน. เวลา, คราว, เช่น ฝนไม่ตกตามฤดูกาล.

ผัดเพี้ยน

หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า.

เจ็บท้อง

หมายถึงก. อาการเจ็บท้องเวลาจะคลอดลูก.

ตรู่

หมายถึง[ตฺรู่] น. เวลาสาง ๆ เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง.

ตาตั้ง

หมายถึงว. อาการที่ตาแข็งและเหลือกในเวลาชัก.

ข้าวใหม่น้อย

หมายถึงน. ชื่อไข้ที่เป็นผื่นตามตัวเหมือนมดกัด มีหัวสีขาว เวลาเป็นทำให้ตัวร้อนจัด.

หน่วง

หมายถึง[หฺน่วง] ก. ดึงไว้แต่น้อย ๆ, เหนี่ยวไว้, ทำให้ช้า, เช่น หน่วงเรื่องไว้ หน่วงเวลาไว้ หน่วงตัวไว้. ว. อาการที่รู้สึกปวดถ่วงที่บริเวณท้องในเวลามีประจำเดือนหรือเป็นบิดเป็นต้น.

สนธยา

หมายถึง[สนทะ-] น. เวลาโพล้เพล้พลบคํ่า, บางทีใช้ว่า ยํ่าสนธยา; ช่วงเวลาที่ต่อระหว่างกลางวันกับกลางคืน คือเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก. (ส.).

เบิกอรุณ

หมายถึง(แบบ) ว. เช้าตรู่, เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง, (ใช้แก่เวลา).