ผลการค้นหา

ใจบาน

หมายถึงว. ดีใจ, ปลื้มใจ.

ฤๅดี

หมายถึงน. ฤดี, ความยินดี, ใจ.

ฤๅทัย

หมายถึงน. ฤทัย, ใจ, ความรู้สึก.

อดสู

หมายถึงก. ละอายใจ, อับอายมาก

ใจต่ำ

หมายถึงว. มีใจใฝ่ในทางเสีย.

ทชี

หมายถึง[ทะชี] น. นักบวช. (กร่อนมาจาก ท่านชี).

กตเวทิตา

หมายถึง[กะตะ-] น. ความเป็นผู้ประกาศคุณท่าน, ความเป็นผู้สนองคุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตัญญุตา. (ป.).

ตีเสมอ

หมายถึงก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง.

อลักเอลื่อ

หมายถึง[อะหฺลักอะเหฺลื่อ] ว. อึดอัดใจ, ลำบากใจ, อาหลักอาเหลื่อ อิหลักอิเหลื่อ หรือ อีหลักอีเหลื่อ ก็ว่า.

ตะขิดตะขวง

หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.

ธรรมารมณ์

หมายถึง[ทำมา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).

ประโมทย์

หมายถึง[ปฺระโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์.