ผลการค้นหา

ตัวเอก

หมายถึงน. ผู้ที่มีบทบาทเด่นในเรื่องลิเก ละคร เป็นต้น.

หน้าเง้า

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.

หน้าหงิกหน้างอ

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.

ท้องฉนวน

หมายถึงน. ทางเดินสำหรับฝ่ายในซึ่งกั้นด้วยผ้าหรือม่านเป็นต้น.

น้ำมนต์,น้ำมนตร์

หมายถึงน. นํ้าที่เสกเพื่ออาบ กิน หรือ ประพรมเป็นต้น ถือกันว่าเป็นมงคล.

ปะหงับปะง่อน

หมายถึงว. อาการที่โงนเงนทรงตัวไม่อยู่เพราะเจ็บป่วยเป็นต้น, ปะงับปะง่อน ก็ว่า.

สายทิ้ง

หมายถึงน. สายที่ห้อยโยงกับนาฬิกาพกหรือกำไลเป็นต้น.

ลงกระหม่อม

หมายถึงก. ลงยันต์บนกระหม่อม แล้วเสกเป่าให้อยู่ยงคงกระพันเป็นต้น.

ลูกคอ

หมายถึงน. เสียงเอื้อนหรือเสียงครวญในเวลาร้องเพลงเป็นต้น.

หน่ายแหนง

หมายถึง[หฺน่ายแหฺนง] ก. ระอาเพราะหมางใจหรือแคลงใจเป็นต้น, แหนงหน่าย ก็ว่า.

หลังคา

หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สำหรับบังแดดและฝน.

อับเฉา

หมายถึงน. ของถ่วงเรือกันเรือโคลง มีหินและทรายเป็นต้น.