ผลการค้นหา

เทื้อ

หมายถึงว. สาวแก่, ทึนทึก; ไม่ว่องไว เช่น จะหนักเนื้อแลเทื้อองค์. (กฤษณา).

แท่

หมายถึงน. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทำเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร. (จ.).

นาเมือง

หมายถึงน. นาฟางลอย; เรียกข้าวเปลือกที่มีเมล็ดสั้นเนื้อฟ่ามว่า ข้าวนาเมือง.

ละมุน

หมายถึงว. อ่อนนุ่ม, นุ่มนวล, เช่น ผ้ากำมะหยี่เนื้อนิ่มละมุนมือ.

ลำบอง

หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.

แล่

หมายถึงก. นอนใบมีดแล้วเฉือนเอาออก เช่น แล่เอาแต่เนื้อ ๆ.

กริงกริว

หมายถึง[กฺริงกฺริว] ว. เล็ก เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง.

เจ็บท้องข้องใจ

หมายถึง(โบ) ก. เดือดเนื้อร้อนใจ. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).

แพร

หมายถึง[แพฺร] น. ผ้าที่มีเนื้อลื่น เรียบเป็นมัน เนื้อหนาหรือบางก็ได้ เดิมทอด้วยใยไหม ปัจจุบันอาจทอด้วยใยประดิษฐ์ที่มีลักษณะคล้ายไหม.

ผ้าต่วน

หมายถึงน. ชื่อผ้าแพรชนิดหนึ่ง เนื้อเกลี้ยงเป็นมันด้านเดียว ทอเป็นลายสอง.

เชื่อม

หมายถึงก. ทำให้ติดเป็นเนื้อเดียวกัน เช่น เชื่อมเหล็ก, ทำให้ประสานกัน เช่น เชื่อมสัมพันธไมตรี.

ตะคริว,ตะคิว

หมายถึงน. อาการหดตัวของกล้ามเนื้อและค้างอยู่ ทำให้เกิดการเจ็บปวด.