ผลการค้นหา

บทมาลย์

หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.

บาทบงสุ์

หมายถึง[บาดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป. ปาทปํสุ).

มหาราชลีลา

หมายถึงน. เรียกท่านั่งที่ห้อยเท้าขวาลงเท้าซ้ายงอพับขึ้นไปสอดไว้ใต้โคนขาขวา.

เขย่ง

หมายถึง[ขะเหฺย่ง] ก. ยืนด้วยปลายเท้า, พยุงตัวให้สูงขึ้น.

ส้น

หมายถึงน. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.

ขี้แต้

หมายถึงน. ดินที่แห้งแข็งเป็นตะปุ่มตะป่ำอยู่ตามทุ่งนา มักอูดขึ้นมาจากรอยกีบเท้าวัวเท้าควาย เรียกว่า หัวขี้แต้.

รำเท้า

หมายถึงก. เต้นหมุนเวียนวนไปด้วยเท้าอย่างเต้นรำของฝรั่ง, เต้นรำ ก็ว่า.

ย่อง

หมายถึงก. เดินอย่างใช้ปลายเท้าจดลงเบา ๆ.

นั่งพับเพียบ

หมายถึงก. นั่งพับขาทั้ง ๒ ข้าง ให้ปลายเท้าไปทางเดียวกัน.

ปลายตีน

หมายถึงน. ด้านปลายเท้าของผู้นอน, ตรงข้ามกับ หัวนอน.

ส้นตีน

หมายถึง(ปาก) น. ส้นเท้า, (มักใช้เป็นคำด่า).

หน้าแข้ง

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า, แข้ง ก็ว่า.