ผลการค้นหา

กระจองอแง

หมายถึงว. เสียงเด็กที่ร้องไห้ ก่อให้เกิดความรำคาญ, ใช้เรียกลูกเด็กเล็กแดงหรือที่ยังต้องอุ้มต้องจูงอยู่ว่า ลูกกระจองอแง.

ผ้าอ้อม

หมายถึงน. ท่อนผ้าสำหรับปูให้เด็กนอนในเบาะ.

ร้องงอแง

หมายถึงก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).

หวาก

หมายถึงว. เสียงร้องดัง ๆ อย่างเสียงเด็กร้องไห้, ว้าก ก็ว่า.

แหม่

หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.

กำลังกินกำลังนอน

หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกำลังกินกำลังนอน.

ยอขึ้น

หมายถึงก. ชอบให้ยกย่องแล้วจึงจะตั้งใจทำ เช่น เด็กคนนี้ยอขึ้น.

ห่ม

หมายถึงก. ขย่ม เช่น เด็กห่มกิ่งพุทรา ห่มเสาเข็ม.

ให้หลัง

หมายถึงก. คล้อยหลังไป เช่น พอครูให้หลัง เด็ก ๆ ก็ซนกันใหญ่.

เบาไม้

หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).

ประสา

หมายถึงน. วิสัยที่เป็นไป เช่น ตามประสาจน ตามประสาเด็ก ตามประสาใจ.

อ้อน

หมายถึงก. พรํ่าร้องขอ, ร้องสำออย, อาการร้องไห้อย่างเด็กอ่อน.