ตัวกรองผลการค้นหา
กุณฑี
หมายถึง[-ที] น. คนที, หม้อนํ้า, หม้อนํ้ามีหู, เต้านํ้า, เช่น พลูกัดชลกุณฑี ลูกไม้. (โลกนิติ). (ป., ส.).
ทะนน
หมายถึงน. เรียกหม้อดินขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งมีขีดเป็นรอยโดยรอบ สำหรับใส่นํ้า นํ้าตาลโตนด เป็นต้น ว่า หม้อทะนน, (ปาก) หม้อคะนน.
แข้ง
หมายถึงน. ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า, หน้าแข้งก็ว่า, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์.
โพละ
หมายถึง[โพฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงทุบหม้อดินแตกเป็นต้น.
ภิงคาร
หมายถึงน. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ป.; ส. ภฺฤงฺคาร).
คะนน
หมายถึง(ปาก) น. เรียกหม้อดินขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง มีขีดเป็นรอยโดยรอบ สำหรับใส่น้ำ น้ำตาลโตนด เป็นต้น ว่า หม้อคะนน, หม้อทะนน ก็ว่า.
นางเลิ้ง
หมายถึงน. หม้อขนาดใหญ่สำหรับใส่นํ้า. (ปรัดเล), ตุ่ม.
อีแล่ง
หมายถึงน. หม้อขนาดใหญ่คล้ายหม้อแกง สำหรับหมักส่าเหล้า.
ดง
หมายถึงก. เอาหม้อข้าวที่เช็ดนํ้าข้าวแล้วขึ้นตั้งไฟอ่อน ๆ เพื่อให้ระอุ.
ถกเขมร
หมายถึงก. นุ่งผ้าโจงกระเบนดึงชายให้สูงร่นขึ้นไปเหนือเข่า, ขัดเขมร ก็ว่า.
ว่าอะไรว่าตามกัน
หมายถึง(สำ) ก. ปรองดองกัน, ไม่ขัดคอกัน, พูดเต็มว่า ว่าอะไรว่าตามกัน ได้เงินหม้อทองหม้อ หมายความว่า ว่าอะไรว่าตามกัน จะเกิดความเจริญมั่งคั่ง (มักใช้แก่คู่สามีภรรยา).
พลวก
หมายถึง[พฺลวก] ก. อาการที่ข้าวทะลักออกมาจากหม้อพร้อมกับน้ำข้าวในเวลาเช็ดหม้อข้าว เรียกว่า ข้าวพลวกจากหม้อ, อาการที่ดินยุบลงเพราะไม่แน่น เช่น ดินพลวกลง.