ผลการค้นหา

จ่า

หมายถึงก. บอก, เขียนบอก; ถูกปรับ (ในการเล่นโยนหลุมเป็นต้น).

วรรณึก

หมายถึงน. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).

กาสาว,กาสาว-,กาสาวะ

หมายถึง[กาสาวะ-] น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).

ดิฐ,ดิฐ,ดิตถ์

หมายถึง(แบบ) น. ท่านํ้า, เขียนเป็น ดิษฐ์ ก็มี. (ป. ติตฺถ; ส. ตีรฺถ).

เศษซ้อน

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนจริงที่เขียนเป็นรูปเศษส่วนหลาย ๆ ชั้น เช่น .

พัสตร์

หมายถึงน. ผ้า, เขียนเป็น พัตร ก็มี. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).

บรรจง

หมายถึง[บัน-] ก. ตั้งใจทำ เช่น บรรจงเขียน, ทำโดยระมัดระวัง เช่น มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง. ว. อย่างประณีต เช่น เขียนบรรจง, ตัวบรรจง.

ห้ามไม่ให้

หมายถึง(สำ) ก. เป็นการย้ำไม่ให้ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ห้ามไม่ให้เขียน ห้ามไม่ให้พูด.

อักขรสมัย

หมายถึง[อักขะหฺระสะไหฺม] น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. (ป.).

อุปมาโวหาร

หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวถึงเรื่องราวโดยยกสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาเปรียบเทียบประกอบ.

บันเทิงคดี

หมายถึงน. เรื่องที่เขียนหรือแต่งขึ้นโดยมุ่งให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่าน.

หัวเรื่อง

หมายถึงน. ถ้อยคำหรือวลีที่แสดงสาระสำคัญของเรื่องซึ่งเขียนไว้ที่ต้นเรื่อง.