ผลการค้นหา

อาศรม,อาศรมบท

หมายถึง[อาสม, อาสมบด] น. ที่อยู่ของนักพรต. (ส.; ป. อสฺสม, อสฺสมปท).

ทุรกันดาร

หมายถึงว. ที่ไปมาลำบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ.

ลิบลับ

หมายถึงว. พ้นสายตาไป เช่น อยู่เสียไกลลิบลับ.

ชี้นกบนปลายไม้

หมายถึง(สำ) ก. หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว.

ทอดตา

หมายถึงก. แลไป, มองดูในระยะไกล.

ปลายอ้อปลายแขม

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.

หมดเคราะห์

หมายถึงก. สิ้นเคราะห์กรรมที่เลวร้าย.

อายุขัย

หมายถึงน. การสิ้นอายุ, ความตาย; อัตรากำหนดอายุจนสิ้นอายุ. (ป.; ส. อายุกฺษย).

ไขษย

หมายถึง[ขะไส] (โบ) น. กษัย, การสิ้นไป, การหมดไป.

ผลาญ

หมายถึง[ผฺลาน] ก. ทำลายให้หมดสิ้นไป, บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป เช่น ผลาญพ่อผลาญแม่ คือ ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป.

อภิฆาต

หมายถึงก. เข่นฆ่า, ทำลายล้างให้หมดสิ้น. น. การเข่นฆ่า, การทำลายล้างให้หมดสิ้น. (ป., ส.).

อาทีนพ,อาทีนวะ

หมายถึง[-นบ, -นะวะ] น. โทษ (บางทีใช้ควบกันว่า อาทีนพโทษ หรือ อาทีนวโทษ); ผลร้าย, บางทีใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น กามาทีนพ = โทษของกาม. (ป., ส.).