ผลการค้นหา

ปัจจันต,ปัจจันต-,ปัจจันต์

หมายถึง[ปัดจันตะ-, ปัดจัน] (แบบ) ว. ที่สุดแดน, ปลายเขตแดน. (ป.).

ปัจนึก

หมายถึง[ปัดจะหฺนึก, ปัดจะนึก] (แบบ) น. ข้าศึก, ศัตรู. (ป. ปจฺจนีก).

ปัจเจก,ปัจเจก-

หมายถึง[ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-] (แบบ) ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น ปัจเจกชน. (ป.).

ปัถพี,ปัถวี,ปัถวี

หมายถึง[ปัดถะ-] น. ปถพี, ปถวี.

ปักขพิฬาร

หมายถึง[-ลาน] น. บ่าง; นกเค้าแมว.

ปัจจุส,ปัจจุส-,ปัจจูสะ

หมายถึง[ปัดจุดสะ-, ปัดจูสะ] (แบบ) น. เช้ามืด, ใกล้รุ่ง. (ป.).

ปัจจุสกาล,ปัจโจสกาล

หมายถึง[ปัดจุดสะกาน, ปัดโจสะ-] น. เวลาเช้ามืด. (ป.).

ปัทม,ปัทม-,ปัทม์

หมายถึง[ปัดทะมะ-, ปัด] น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).

ปัจฉิมทิศ

หมายถึง[ปัดฉิมมะทิด] น. ทิศตะวันตก.

ปัชชร

หมายถึง[ปัดชอน] (แบบ) ก. ประชวร. (ป.).

ปัจฉิมภาค

หมายถึง[ปัดฉิมมะพาก] น. ส่วนเบื้องปลาย.

ปัด ๆ เป๋ ๆ

หมายถึงว. ตุปัดตุเป๋, อาการที่เดินเฉไปเฉมา.