ผลการค้นหา

ไล่สี

หมายถึงก. เกลี่ยสีให้เสมอกันในการระบายสี ระบายสีให้เป็นไปตามลำดับของสีจากสีอ่อนไปหาแก่หรือจากสีแก่ไปหาอ่อน.

ยาประสะน้ำนม

หมายถึงน. ยาบำรุงแม่ลูกอ่อนให้มีน้ำนมมาก.

เปศลมัธย์

หมายถึง[-สะละมัด] ว. มีเอวอ่อน. (ส.).

มนทกานติ

หมายถึงน. “ผู้มีรัศมีอ่อน” คือ ดวงเดือน. (ส.).

จั่น

หมายถึงน. ช่อดอกหมากหรือช่อดอกมะพร้าวเมื่อยังอ่อนอยู่.

ดีบัว

หมายถึงน. ต้นอ่อนซึ่งอยู่ในเม็ดบัว มีรสขม.

นวก,นวก-,นวก-,นวกะ

หมายถึง[นะวะกะ-] น. ผู้ใหม่, ผู้อ่อน. (ป.). ว. ใหม่, อ่อน, เช่น พระนวกะ นวกภูมิ.

ลูกผม

หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.

อ้อน

หมายถึงก. พรํ่าร้องขอ, ร้องสำออย, อาการร้องไห้อย่างเด็กอ่อน.

กำมะหยี่

หมายถึง[-หฺยี่] น. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนด้านเดียวอ่อนนุ่ม เป็นมัน.

หมากหน้าหวาน,หมากหน้าอ่อน

หมายถึงน. ผลหมากอ่อน เมื่อผ่าสดจะเห็นว่าเนื้อมีสีเหลืองซีดหรือเกือบขาว มีวุ้นสีขุ่น ๆ อยู่ตรงกลางมาก มีลายเส้นในเนื้อน้อย รสไม่ฝาด.

อุย

หมายถึงน. ลักษณะของขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น เรียกว่า ขนอุย.