ตัวกรองผลการค้นหา
แถ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้เตียน, ทำให้โล่ง, เช่น แถผม แถหัว หมายถึง โกนผม โกนหัว.
เยิง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ส. เรา. (ข.).
ร่องส่วย
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. หย่ง.
เห็นอ้ม
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชะมด. (ดู ชะมด ๑).
เหนี่ยน
หมายถึง[เหฺนี่ยน] (ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่ง ใช้มะเขือพวงเป็นต้นเผาแล้วคลุกด้วยนํ้าพริกปลาร้า.
แห
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง.
แหน
หมายถึง[แหนฺ] (ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae เช่น แหนนา (T. glaucifolia Craib).
อิด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. โรยแรง, อ่อนกำลัง, อ่อนแรง.
ฮอด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. รอด, พ้น, ถึง.
ปิสัง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. อะไร, พิสัง ก็ว่า.
ผักหนอก
หมายถึง[-หฺนอก] (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)].
ฝากสู่
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. อนุญาตให้ชายสมสู่อยู่กินกับหญิงฉันผัวเมียกันได้ตั้งแต่วันสู่ขอแล้วทำพิธีแต่งงานในภายหลัง.